Dendrochronologia
Pracownia dendrochronologiczna działa od 1992 r. Głównym celem badawczym działającej od 1992 r. pracowni dendrochronologicznej jest datowanie bezwzględne drewna pochodzącego z osadów, wykopalisk archeologicznych, zabytkowych budynków oraz zabytków ruchomych. Jednostka dysponuje bardzo bogatą kolekcją datowanych próbek drewna z obszaru Polski. Zestawione chronologie bezwzględne pozwalają na datowanie z dokładnością roczną drewna dębowego z ostatnich 4000 lat oraz drewna gatunków iglastych: sosny, jodły świerka z ostatniego tysiąclecia. W niektórych przypadkach możliwe jest obok datowania określenie sezonu w którym drzewo zostało ścięte (powalone). W przypadku drewna starszego niż zasięg chronologii datowanie przeprowadzamy metodą dopasowania krzywych, łączącą analizę dendrochronologiczną i radiowęglową. Obok określania wieku możliwa jest również identyfikacja miejsca pochodzenia drewna, co jest szczególnie ważne w przypadku zabytków ruchomych czy drewna konstrukcyjnego. Na podstawie sekwencji przyrostów rocznych prowadzone są również badania pozwalające na rekonstrukcje paleoklimatyczne. Do tego celu wykorzystywane jest zarówno drewno drzew rosnących jak i próbki drewna konstrukcyjnego oraz drewno subfosylne. Rekonstrukcje zmian termicznych i wilgotnościowych jak również innych zdarzeń klimatycznych przeprowadzane są nie tylko na podstawie sekwencji przyrostów rocznych ale także stosunków izotopów stabilnych: węgla i tlenu w drewnie.